"Nun lugar cheo de desesperación" (poema de creación colectiva)

A vida dorme coa morte

e pon os pés no horizonte dun bigote.

A morte é unha sesta eterna,
unha bañeira porca,
unha frecha atravesando o corpo,
atravesando o pau de seda da roupa.
A morte crávaseche no peito,
déixate colgando a presión de facer as cousas ben.
A morte sempre estará ao teu carón
e, de fondo, os seus pés.
A morte vixiaba unha muller revolucionaria,
sen amor, pero namorada.
A morte disolve a luz na primeira pincelada.

(Poema elaborado en grupo por Animal Escondido a partir de pinturas de Frida Kahlo)